We zijn zo verschillend en toch...

Een huis voor moeder en dochter

Mevrouw Van Parys had twee rijwoningen in Gentbrugge. In het ene huis woonde ze zelf , in het andere haar dochter. Haar ouders hadden een stuk grond net naast hun eigen huis en besloten om de grond alvast te schenken. Anders zou ze er later te veel successierechten op betalen. Op die grond, ook in Gentbrugge, bouwde ze nu een meergezinswoning voor haar en het gezinnetje van haar dochter. Mevro uw Van Parys: " In de rijwoningen waren erg veel trappen en als ik een beet je aan de toekomst dacht, leek het mij toch beter om alles gelijkvloers te hebben. Daarboven zou dan mijn dochter kunnen wonen. Ik nodigde een notaris uit om het stuk grond eens te bekijken en die zag dat het perceel zeker breed genoeg zou zijn. "Dus ging zij op zoek naar een firma die er een appartementje op kon zetten voor hun beiden: "Op Batibouw kwam ik bij YBH design-build Team terecht. Daar gaven ze mij meteen het gevoel dat ik een mooi plan had. Een dergelijk project was helemaal geen gek idee voor een vrouw alleen, in tegenstelling tot wat anderen mij soms deden geloven. Maar waar moest ik beginnen? Omdat al mijn spaarcenten in mijn huizen zaten, moest ik die verkopen voor ik kon starten met bouwen." Via de website van YBH design-build Team waren de panden op 14 dagen verkocht. Mevrouw Van Parys had ook wel een bordje voor het raam gehangen, maar daar kwamen vooral makelaars op af. Zij stond erop de huizen zelf te verkopen. Nog voor de verkoop rond was, heeft YBH design-build Team volledig kosteloos een plannetje gemaakt: "Zo had ik al meteen een ruw idee van wat het me zou gaan kosten. Nadat ik tekende, werd alles al snel veel concreter." Intussen ging mevrouw Van Parys informatie inwinnen bij de gemeente. Het heeft een tijd geduurd voor de vergunning in orde was. Er stond in de hele verkaveling nog geen enkele dubbele woning en er zat een BPA op die een meergezinswoning eigenlijk niet toeliet: "Dus moest ik handtekeningen verzamelen van de mensen die in deze kavel wonen." De bouw zelf kon daardoor pas in september 2004 starten. Gelukkig kon mevrouw Van Parys in tussentijd bij haar moeder terecht en woonde haar dochter boven de drukkerij van de ouders van haar vriend.

Nieuwe kangoeroewoning

Het huis is een grote dubbele woning. Het eerste en tweede verdiep zijn voor dochter, schoonzoon en kleinkind. Op het gelijkvloers woont zij zelf. Kangoeroewonen in nieuwbouw dus: "We wonen alletwee in ons eigen huis, maar toch lekker dicht bij mekaar." De bouw ligt trouwens tegen het huis van haar moeder en schuin ertegenover woont haar broer. "Ik vind het wel leuk om iedereen dicht in de buurt te hebben, maar ben ook gehecht aan mijn privacy," vertelt Van Parys. Als dat ooit nodig zou zijn, kan de woning gesplitst worden om één deel te verkopen als appartement. Alle tellers - gas, elektriciteit,... - zijn gesplitst. Ze moesten wel allemaal bij mekaar staan en zo dicht mogelijk bij de straat. Dus bevinden alle tellers zich in de garage. "Ik wist op voorhand heel precies wat ik wilde en bijna al mijn wensen zijn ook ingewilligd." Het allerbelangrijkste vind mevrouw ruimte en licht. En of ze dat gekregen heeft. De achtergevel is bijna volledig uit glas: "Ik heb echt het gevoel dat ik buiten zit, dicht bij de natuur." Toch ook één idee dat niet kon uitgevoerd worden: om meer woonruimte te hebben, wou mevrouw Van Parys de garage eigenlijk graag achteraan in de tuin, maar dat mocht niet volgens de voorschriften. "En dan zijn er de budgettaire beperkingen," geeft Van Parys toe, "Het zijn uiteindelijk keramische en geen natuurtegels geworden voor de vloer." Mooi sanitair is dan weer iets waar zij absoluut niet op wilde besparen. Dat kies je allemaal zelf natuurlijk. De trapjes op woont de dochter. Het jonge gezin koos duidelijk ook voor het ruimtegevoel, maar verder zijn de beide woonsten helemaal naar eigen smaak ingericht. Het bovenste appartement heeft twee verdiepingen, met bovenaan een zithoek en de slaapkamers. De open keuken en de eetplaats kijken uit op een groot terras. Ook hier komt de natuur dus een beetje binnen. "En zo hebben zowel mijn dochter als ik ons eigen stekje op een niet al te groot perceel."